Zaznaczam, że tego wpisu miało nie być – jest tyle blogów, które w świetny sposób opisały już samą wizę jak i proces jej otrzymania. Ale… jeśli mogę pomóc tym wpisem choćby jednej osobie – warto ;)
Marzy Ci się kraina Kangurów? Jeśli jesteś pomiędzy 18 a 31 rokiem życia, nie masz dzieci i ukończone przynajmniej dwa lata studiów możesz wyjechać do Australii na wizie Work and Holiday (subclass 462). Wiza ta nie jest łatwa do otrzymania jak turystyczna, ale nie jest też niemożliwa do otrzymania. Ja dałam radę, robiąc wszystko faxem/pocztą, nie pojawiając się w żadnym urzędzie osobiście. Zanim jednak opowiem jak ją zdobyć, przyjrzyjmy się najpierw czym ta wiza jest?
Co daje Ci wiza Work and Holiday (subclass 462) ?
- pracę w pełnym wymiarze godzin – maksymalnie 6 miesięcy u tego samego pracodawcy;
- odbycie kursów, treningów, studiów – maksymalnie do 4 miesięcy;
- pobyt w Australii do 12 miesięcy liczony od momentu przekroczenia granicy. Na przyjazd do Australii ma się rok od daty otrzymania wizy (w moim przypadku 4 lipca);
- mozliwość wielokrotnego przekroczenia granicy w czasie trwania wizy ;
- możliwość pozostania 2 rok w Australii na tej samej wizie w przypadku gdy przez minimum 3 miesiące wykonujesz specyficzną pracę (ogrodniczą, budowlaną etc.) w nieturystycznych regionach Australii.
Jak przebiega aplikacja?
Program działa w rocznych cyklach – aplikacje można składać zwykle od pierwszego roboczego dnia lipca (w tym roku wypadł 3) do 30 czerwca roku następnego. Realia są takie, że osoby, które spóźnią się choćby jeden dzień nie mają szans na przyznanie wizy. Rozchodzą się one bowiem w ten sam dzień. Na kolejną turę musicie poczekać do 2 lipca 2018 :)
AKTUALIZACJA: W październiku 2017 roku rząd australijski zdecydował się przyznać Polsce dodatkowe 300 wiz (źródło). Informacje o aktualnej ilości dostępnych wiz można sprawdzić na stronie ambasady w Berlinie, lub skontaktować się telefonicznie lub mailowo z Europejskim Centrum Obsługi Klienta w Londynie: london.cc@dfat.gov.au +44 (0) 207 420 3690. Obsluga klienta w jezyku angielskim jest dostepna od poniedzialku do piątku (z wyjątkiem świąt narodowych Australii i Wielkiej Brytanii) w godzinach od 14:00 do 17:00 czasu polskiego.
Wizę składa się nie w Warszawie, a w Berlinie i można to zrobić (na szczęście) tylko drogą pocztową. Nie ukrywam, że przy tej ilości zgłoszeń i wielkiego zainteresowania znaczenie ma, by Twoja aplikacja dotarła jako jedna z pierwszych. Dla świętego spokoju wybrałam opcję dostarczenia do godziny 9:00 (ambasada otwiera się o 8:30) a moja przesyłka była na miejscu na 10 minut przed otwarciem placówki :) kosztowało mnie to sporo – 350zł, ale mając wizę w garści nie żałuję ani jednej złotówki.
Moje przygotowania do aplikacji o wizę zaczęłam dość późno, bo w kwietniu – nie byłam do końca pewna czy warto się ubiegać o wizę i czy ją dostanę (ale jak widać – kto nie ryzykuje ten nie pije szampana!)
Dla kogo jest ta wiza? Wymagania
- być pomiędzy 18, a 31 rokiem życia;
- przebywać poza Australią;
- posiadać ważny paszport, wydany nie wcześniej niż 10 lat przed złożeniem wniosku o wydanie wizy, z co najmniej 2 pustymi stronami oraz musi on pozostać ważny przez okres nie krótszy niż 90 dni po zakończeniu planowanego pobytu;
- nie posiadać dziecka, które pozostaje na twoim utrzymaniu;
- bilet powrotny/ na dalszą podróż lub wystarczające środki by móc opuścić Australię (jest to około 1000 AUD);
- posiadać przynajmniej 5000 AUD na pokrycie kosztów życia w Australii;
- spełniać wymogi zdrowotne – deklarujesz je podczas składania aplikacji;
- wyższe wykształcenie lub przynajmniej 2 lata studiów licencjackich;
- posiadać certyfikat z języka angielskiego. W moim przypadku był to IELTS zdany w ostatnim możliwym terminie :D w przypadku tego egzaminu wymagany wynik to 4,5 (maksymalnie można dostać 9). Ja zdałam mój na 7,5 przygotowując się do niego tak naprawdę kilka dni. Inne certyfikaty to: OET, PTE Academic, TOEFL, CAE. Egzamin musi być zdany nie wcześniej niż 12 miesięcy przed składaniem aplikacji.
- Posiadać zaświadczenie wydane przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w oparciu o oświadczenie kandydata o spełnianiu powyższych wymogów, potwierdzające wiedzę o zamiarze ubiegania się danej osoby o udział w Programie. Ten papier to nic szczególnego (dostaje go każdy aplikujący bez większych wymagań), ale w ubiegłym latach przysporzył wiele problemów.
Przed aplikowaniem naczytałam się strasznych historii o tym, jak upokarzająco wygląda aplikowanie o tę wizę poprzez stanie 3 dni w kolejce pod Ministerstwem Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. W tym roku tego NIE BYŁO, co dla osoby mieszkającej poza Polską było naprawdę dużym ułatwieniem. Ponadto od tego roku wnioski o wydanie zaświadczenia można bylo składać od 12 czerwca – osobiście lub faxem, a zaświadczenie mogło być wysłane (tylko na teren Polski) lub odebrane osobiście po 7 dniach roboczych. Tak, zgadnijcie jaką opcję wybrałam.
Dzięki temu, że w tym roku można bylo to zrobić zdalnie, a ponadto uzyskać dokument na długo przed terminem składania aplikacji wizowych obyło się bez dramatów i kolejek. Jestem bardzo wdzięczna za zmianę tej procedury, bo gdyby pozostała taka sama jak w latach ubiegłych – cóż, pewnie moją wizę trzymałby teraz ktoś inny.
Jakie dokumenty dostarczyć do ambasady?
- Wypełniony ręcznie wielkimi literami formularz aplikacyjny 1208 (link TUTAJ)
- opłatę za wizę w przypadku Polski można zrealizować tylko za pomocą karty kredytowej – jeśli takiej nie masz, możesz użyć karty kogoś bliskiego – potrzebujesz wtedy dołączyć do swojej aplikacji dodatkowy dokument dotyczący karty kredytowej podpisany przez jej posiadacza (dokument do pobrania TUTAJ)
- kolorowa kopia dowodu osobistego (lub aktu urodzenia) i paszportu (nie musi być potwierdzona z oryginałem)
- w przypadku zmiany nazwiska – kopia dokumentu potwierdzającego;
- kopia ukończenia studiów w języku angielskim – tutaj również nie trzeba niczego potwierdzać;
- wyciąg z konta poświadczający, że ma się wystarczające środki na życie i wylot z Australii (nie trzeba tłumaczyć, ale ja swój na wszelki wypadek głównie ze względu na cyrylicę przetłumaczyłam)
- kopia certyfikatu potwierdzającego znajomość angielskiego (również nie trzeba niczego poświadczać)
- 2 zdjęcia paszportowe 35×45 mm podpisane imieniem i nazwiskiem
- zaświadczenie wydane przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (jakie dokumenty musicie przekać do Ministerstwa, terminy i szczegółówe informacje TUTAJ )
Ile kosztuje wiza?
– opłata za aplikację – 440 AUD, czyli ok. 1250 PLN;
– egzamin z języka angielskiego: 750 PLN (IELTS);
– kurier do Berlina z gwarancją dostarczenia do 9:00 (DHL) – 350zł
Podsumowując koszt wizy to około 2000-2500zł w zależności od kursu AUD/PLN , rodzaju kuriera, wybranego kursu i ewentualne koszty dodatkowe.
Oczekwanie na wyniki – jak sprawdzić czy dostałem wizę?
Podczas wypełniania aplikacji podajesz swój adres mailowy, na który powinny spływać wszystkie aktualizacje dotyczące aplikacji. Moje potwierdzenie przyszło już następnego dnia w południe, a osoby, które wizy nie otrzymały, zostały powiadomione później. Tak przynajmniej było w tym roku – najlepiej sprawdzać stronę ambasady odnośnie biezącej procedury (strona ambasady w Berlinie lub w Warszawie).
Mam nadzieję, że ten post okaże się pomocny, a w razie wszelkich pytań i wątpliwości – możecie śmiało do mnie pisać prywatnie lub przez fanpejdża albo pod tym postem. Postaram się pomóc :)